បញ្ហាក្នុងការរៀនសូត្រក្នុងរដូវរៀងក្តៅដ៏គួរអោយខ្លាច

នៅពេលដែលអឌ្ឍគោលខាងជើងបានចូលដល់ចំណុចកំពូលនៃរដូវក្តៅ កំដៅថ្ងៃដ៏ក្តៅគគុក និងសីតុណ្ហភាពកើនឡើងបានធ្វើអោយមនុស្សជាច្រើនត្រូវគេងនៅក្នុងផ្ទះ ដើម្បីរីករាយជាមួយនឹងការត្រជាក់ពីម៉ាស៊ីនត្រជាក់។ ប៉ុន្តែនៅតាមជនបទកម្ពុជា ការមានបន្ទប់ម៉ាស៊ីនត្រជាក់គឺជារឿងឆ្ងាយណាស់។ បន្ទប់រៀនសាមញ្ញដែលមានកង្ហារអគ្គិសនី និងមានដំបូលជាម្លប់ពីថ្ងៃ គឺជាអ្វីដែលល្អបំផុតហើយ។

នៅមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាជនបទរបស់ CTEP យើងបានខិតខំប្រឹងប្រែងដាក់កង្ហារអគ្គិសនីក្នុងថ្នាក់រៀនគ្រប់កន្លែង ដើម្បីជួយអោយនិស្សិតមានការផ្ចង់គំនិតបានល្អ ទោះបីក្តៅក៏ដោយ។ ទោះយ៉ាងណា ស្ថានភាពកាន់តែលំបាកនៅភូមិប្រវ៉ាល។ ដោយសារខ្វះថ្នាក់រៀន និងថវិកាមានកំណត់ សាលារៀនមិនមានជំរើសអ្វីក្រៅពីត្រូវរៀបចំថ្នាក់រៀនបណ្តោះអាសន្នពីសន្លឹកដែកនៅតាមទីវាល។

ថ្នាក់រៀនបណ្តោះអាសន្នទាំងនេះមានបញ្ហាជាច្រើន។ ដំបូលទាប និងខ្យល់អាកាសមិនបានចេញចូលល្អ ធ្វើអោយមានអារម្មណ៍មិនស្រួលខ្លាំង។ ក្នុងរដូវវស្សា សម្លេងភ្លៀងដែលធ្លាក់លើដំបូលសង្កសីគួរអោយរខាន ធ្វើអោយមេរៀនមិនបានបន្តស្រូលនោះទេ។ ឯរដូវរៀងក្តៅវិញ ព្រះអាទិត្យបានធ្វើអោយរចនាសម្ព័ន្ធដែកទាំងនេះក្លាយជាឡដុតនំ។ កំដៅដ៏ខ្លាំងក្លានៅក្នុងថ្នាក់រៀនដ៏ចង្អៀត ធ្វើអោយក្តៅ និងអាកាសខ្លាំង។ សិស្សជាញឹកញាប់ស្រេកទឹកជាខ្លាំង ហើយពិបាកក្នុងការផ្តោតអារម្មណ៍។

យើងបានពិភាក្សាជាមួយនឹងនាយកសាលាអំពីការកែលម្អដែលអាចធ្វើបាន ប៉ុន្តែដោយសារធនធានមានកំណត់ ការសាងសង់អាគារសាលាអចិន្ត្រៃយ៍នៅតែជារឿងលំបាក។ សម្រាប់ពេលនេះ អ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានគឺបន្តផ្តល់កង្ហារអគ្គិសនីបន្ថែម ដើម្បីធ្វើអោយបរិយាកាសក្នុងថ្នាក់រៀនមានភាពងាយរស់ជាងមុន។

តំបន់នីមួយៗមានបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅ CTEP យើងនៅតែប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការកែលម្អលក្ខខណ្ឌអប់រំក្នុងសហគមន៍ដែលខ្វះធនធាន។ យើងសូមអញ្ជើញអ្នកឱ្យចូលរួមជាមួយយើងខ្ញុំ ដើម្បីគាំទ្រយុវជនសកម្មទាំងនេះ អោយពួកគេអាចរៀនសូត្រដោយសុវត្ថិភាព និងសុខដុមរមនា ហើយអាចស្វែងរកសុបិន្តរបស់ពួកគេដោយក្លាហាន។